De berichtgeving in de media over jongeren die een Vmbo-opleiding volgen is vaak negatief en stigmatiserend. De jongeren worden vaak voornamelijk neergezet als probleem: ongeïnteresseerd, crimineel, kansloos.
Maar zijn deze kinderen niet méér dan alleen maar leerlingen en toekomstige werknemers met een dubieus economisch potentieel? Vertegenwoordigen zij niet een maatschappelijke waarde die binnen het Vmbo niet aangesproken wordt of tot uiting kan komen?
Het videoproject Vmbo de Luxe maakt deze verborgen talenten, vaardigheden en maatschappelijke potentie letterlijk zichtbaar. Voor de buitenwereld, maar ook voor zichzelf.
Op basis van visie en inzet worden ca. 12 leerlingen van de 3e en 4e klassen van de afdeling Licht, Beeld & Geluid van het TeC Amsterdam door Stichting OE geselecteerd om mee te werken aan het project. De jongeren krijgen eerst twee workshops. De eerste workshop wordt gegeven door een cineast/filmregisseur en gaat over camera- en interviewtechniek. De tweede gaat over emoties en het ‘lezen’ daarvan.
Als thema van het project is gekozen voor stedelijke vernieuwing. In 2008 zal de Staalmanplein/Delflandplein-buurt ingrijpend gerenoveerd gaan worden. Dat is een gebeurtenis die op allerlei niveaus ingrijpt in de levens van de bewoners. De jongeren gaan de straat op en discussiëren voor de camera met de bewoners over de problemen en de mogelijkheden van de buurt. Omdat veel van de leerlingen van buitenlandse komaf zijn fungeren zij in deze gesprekken vaak als tolk. Niet alleen als vertaler, maar ook als cultuurtolk.
Zo ontstaat op basis van een aantal persoonlijke videoportretten een beeld van wat binnen stedelijke ontwikkeling de sociale pijler genoemd wordt.
Op hun beurt worden de jongeren tijdens hun bezigheden gefilmd door de kunstenaars van Stichting OE. Uiteindelijk wordt al het beeldmateriaal verzameld en samen met de jongeren gemonteerd tot een documentaire van ongeveer 50 minuten. Deze wordt uiteindelijk vertoond aan de leraren en overige leerlingen van hun klas.
Tijdens de uitvoering van dit project wordt duidelijk dat de jongeren buiten de lesuren en de muren van de school een veel constructievere houding ten opzichte van het project aannemen dan daarbinnen. Een van de deelnemers raakt in het kader van het project in gesprek met de daklozen in de buurt en trekt zich hun lot aan. Hij probeert containerwoningen voor ze te regelen en belegt daartoe een conferentie.