Dichtbij mijn bed

Sinds 2004 zijn de kunstenaars van OE nauw betrokken bij de bezigheden van Stichting Karam.

Dit is een medische hulporganisatie, opgericht in 2004, die zich onder andere inzet voor kansarme, minder valide en/of gehandicapte mensen in ontwikkelingslanden. Hierbij concentreert stichting Karam zich met name op kinderen met een aangeboren afwijking. Naast het leveren van medische hulpartikelen, maakt stichting Karam operatieve ingrepen mogelijk in ontwikkelingslanden voor hen die dat niet kunnen betalen. Ook is er een team van Nederlandse chirurgen die onder de vlag van stichting Karam operaties in ontwikkelingslanden uitvoert. Iemand die een familielid in zijn thuisland wil laten helpen wordt gevraagd vrijwilligerswerk voor Karam te doen, bijvoorbeeld hulpgoederen repareren of helpen bij het verschepen daarvan.

Ten behoeve van een documentaire over Karam reizen twee kunstenaars van OE in 2006 mee naar Marokko om daar het team van artsen tijdens hun werk te filmen. Het team bestaat uit mensen van Nederlandse-, Marokkaanse- en Surinaamse afkomst. Tijdens deze reis worden ze getroffen door het universele gevoel van saamhorigheid, onbaatzuchtigheid en dienstbaarheid dat ontstaat tijdens de hulpwerkzaamheden.

Door de activiteiten van Karam niet alleen op Marokko te richten maar uit te breiden met projecten in andere landen, ontstaat de mogelijkheid om in Nederland verschillende bevolkingsgroepen met elkaar in contact te brengen. Dit betekent dat Marokkaanse -, Surinaamse -, Turkse -, Antilliaanse en Hollandse Nederlanders zich gezamenlijk kunnen inzetten voor een doel dat voorbij de culturele verschillen gaat. Dat proces genereert wederzijds begrip, saamhorigheid en verdraagzaamheid en bevordert de integratie.

Dit bijzondere burgerinitiatief van transculturele hulpverlening wordt vastgelegd in de documentaire Dichtbij mijn bed. Er wordt onder andere gefilmd door jongeren die in het kader van een begeleidingstraject van Connect vrijwilligerswerk voor Karam uitvoeren. Vervolgens zal deze film in buurtcentra in de stad vertoond gaan worden. Uiteraard met de bedoeling mensen bewust te maken van de rijkdom aan mogelijkheden die de culturele diversiteit van de stad biedt.